
ne zaman güldürdün ki sana minnet duyayım
sanki ağlamak yanmak için doğdum
hani bir yaprak rüzgarlarda savrulurya
işte ben öyle bir haldeyim
ah ulan arsız dünya
ne zaman dinecek acı feryadım
yar bizi görmez ben mutluluğa yadım
sonunda mecnuna çıktıya adım
alacağın yok ki bende gözümde kaldı muradım
ah ulan arsız dünya
güzel yüzünü göremez ki garibanlar
zalimin mi olacak hamamlar hanlar
ağlamaktan gözlerden kan damlar
işte ben bu gün öyle efkardayım
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder